۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شکست» ثبت شده است

خوشحال نبودن ؛ مقدمه ای برای تغییر

اگر از چیزی خوشحال نیستی اونو تغییر بده ...

این جمله را هفته گذشته توسط یکی از دوستان که در حال مشاجره بودیم ، شنیدم و همین جمله باعث نوشتن این چند خط شد.

در نگاه اولش خب یه جمله شعار گونه هست و همیشه پای یک بزرگ و عالمی در میان هست که گوینده این جمله باشه و همه ماها هم همیشه خیلی خوب این جملات کوتاه را به خاطر میسپاریم و تو جاهایی که میخواهیم جملات حکیمانه بگیم و طرف مقابل رو یکم به فکر فرو ببریم استفاده میکنیم.

جمله ای که در پشت اون علاوه بر ظاهر بسیار زیبا و فریبنده اش یک دنیا جسارت و تلاش لازم داره جسارت همراه با صرف فعل انجام دادن ، بالاخره باید یه کاری صورت بگیره تا وضعیتی تغییر بکنه و اون موقع بشه رضایت را سنجید و الا که همیشه توی یک شرایط ثابت و تکراری همان نتایج گذشته به دست می آید .

اما همیشه با شنیدن کلمه تغییر انرژی میگیرم و ما رو به سمت خودش میکشه که استارت تغییر را بزنیم و بعد از مدتی طعم خوب پیروزی با شکست و ناامیدی ترکیب میشه و گاها که کمی جلوتر میریم فقط تلخی بیشتر حس میکنیم تا احساس پیروزی و رضایت.

مدت هاست وقتی که به اطرافم بیشتر نگاه میکنم و موضوعات را با دقت بهتری بررسی میکنم همیشه یک چیز خیلی خودنمایی میکند  و اون هم وسعت تغییر است.

کلا ما ایرانی ها و یا ما انسانها فقط دستارودهای بزرگ و خیلی بزرگ از تغییر را دوست داریم و دستاوردهای کوچک برای ما ارزشی ندارد و همیشه دنبال ارزش گذاری روی قسمت های مهم هستیم غافل از اینکه این اتفاقات بزرگ همه با انجام کارهای کوجک به دست آمده ...

در یک جمله :

اگر تغییر را بزرگ در نظر بگیریم شاید یک جمله کافی باشد آن هم که سنگ بزرگ نشانه نزدن است ..

خب هر تغییر مستلزم دو چیز است :

یکی شناخت صورت مسئله و دومی راه حل ...

که خود همین قسمت شناخت با محدودیت هایی روبرو هست

تعریف و واضح کردن صورت مسئله برای خودمان :

چند ماهی هست که با توجه به حرفهایی هم که قبلا گفته بودم مشغول یادگیری زبان هستم که این بار ، دفعه آخرم باشه که اول سال تو برنامه سال جدیدم به عنوان برنامه سال پیش رو یادداشت نکنم...

به مرورر که با استادام در حال حرف زدن بودم و از نقاط ضعف یادگیری زبانم میگفتم همیشه بهم میگفت که با این چند کلمه و چیزهایی که بلدی فعلا منظورت رو برسون همیشه اول کار باهاش مقاومت میکردم و میرفتم که چیزهای بیشتری یادبگیرم اما خسته و کوفته دوباره برمیگشتم و بدون ذره ای انگیزه ...

اما وقتی یه هدف خیلی کوچیکتر برا خودم انتخاب کردم و اونم این بود که فعلا با اینا جمله ها کار کنم و با این درسها توی چند هفته هم تاثیر زیادی تو اعتماد به نفس من داشت و هم همین اعتماد به نفس باعث تحرک بیشتر من شد ...

همه اینها رو گفتم که برسم به قسمت اول :

یعنی محدودیت های درونی :

همیشه ذهن ما از چیزهای مجهول فراری هست و به دنبال چیزهای روشن و واضح است ...

و دقیقا موضوع اینجاست که ذهن ما همیشه مقاومت در برابر تغییر را شروع میکنه ... چون تعییر خودش نوعی پا گذاشتن به دنیای ناشناخته ها است ...

خیلی از مواقع ما بیشتر خواسته های خودمون رو خودمون حتی نمیدیونم و مسیر رو نمیبینم فقط میدونیم که یه چیزی رو میخواهیم ...

اما قسمت دوم عوامل بیرونی هستن که باعث میشه ما در برابر تغییر رو بگیریم ...

و یکی از آنها هم ترس از شکست هست ....

ترس از چیزی که همه زندگی ما رو تحت شعاع خودش قرار میده و باعث میشه قدم از قدم نتوانیم بر داریم ...

توی ذهن ما حدود 20 سال نظام آموزشی جا انداخته که برنده شدن و نمره خوب گرفتن یعنی اینکه کمتر اشتباه کنی و اگر تعداد اشتباهاتت زیاد باشه اون موقع بازنده هستی و همین باعث این میشه که ما قدمی از قدم بر نداریم ....

اما معلم زمان و دوران اینو به همه ماها یاد داده که در دنیای واقعی فقط با اشتباه کردن و درس گرفتن از آن اشتباه میشه اوضاع رو تغییر داد و نه با نشستن ....

داخل پرانتز این حرفو میزنم ، خیلی جاها که با دوستان در مورد کسب و کاراشون صحبت میکنم تو اکثریت مواقع همه فکر میکننن که یک تغییر بزرگ نیاز دارن ، یک تبلیغ خیلی بزرگ و یا یک پروژه مارکتینگ خیلی پیچیده وهر اندازه که این پیچیدگی بیشتر باشه اینا خیلی راحت هم پول میدهند و هم خیلی لذت میبرند ...

برا خودم که اکثر مواقع پیش اومده و وقتی یه راه حل خیلی ساده بهشون پیشنهاد میدم ، اولین سوالشون اینه که مهندس به نظرت این جواب میده ؟

به نظر خودم خیلی از مسائل ما نیاز به راه حل های خیلی ساده دارن ، راه حل هایی که فقط باید چشماها و گوشهامون را باز کنیم تا هم بتونیم بشنویم و هم بتونیم ببینیم ....

حالا وقتی همه این دو محیط رو به خوبی شناختیم و فهمیدیم که تغییرات خیلی بزرگ هم فقط با اقدامات خیلی کوچیک شکل میگیره پس الان وقتی که یک هدف کوچیک برا خومان تعریف کردیم از این پس خیلی راحتتر میتونیم هم با موانع درونی روبرو شویم هم با موانع بیرونی ...

با گام های خیلی کوچکی که از امروز و روزهای آینده بر میداریم میتوانیم اتفاقات بزرگ و خیلی بزرگ آینده رو رقم بزنیم ...

قسمت دوم این نوشته رو کمی به این چیزهای خیلی کوچیک اختصاص میدم و تا چند روز آینده منتشر میکنم....

 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

تهدید واقعی چیست ؟

خواننده جملات کوتاه نبوده ام و نیستم ، با یک جمله هیچ وقت نمیشه رفتاری را ترک کرد یا به رفتاری عادت کرد ، اصلا ذهنیت نویسنده چی بوده که این جمله را گفته و از همه مهمتر اون یک جمله از کجای حرفهای او برداشته شده ، قبل از اون چی بوده و بعد از اون قرار بوده که چه چیزی عوض بشه ...
اما جایی مثله مدرسه متمم بحث فرق میکند ، جایی که قبل ورود اون به این مدل جملات نوشته شده که مکانی برای بیشتر فکر کردن و هر کسی برداشت خودش رو اونجا برا بقیه میگه ....
امروز که داشتم درسام رو مرور میکردم به این جمله رسیدم :
در دنیا ، اخطارها از خطرها بیشترند ، همین باعث میشود که هراس از اخطارها بیشتر از تهدید واقعی خطرها ما را آزار دهد.
از جمله بالا متناسب با دغدغه خودم برداشت میکنم ...
در دنیای واقعی ، اخطار برای :
بالا و پایین رفتن نرخ ارز ، سخت شدن کسب و کار ، بد شدن وضعیت اقتصادی ، بالا رفتن نرخ طلاق و  هزاران اخطار دیگه که به لطف رسانه های ارتباط جمعی هر ساعت داریم در معرض اونها قرار میگیریم .
به لطف کارم ، چند روزی از هفته مجبور هستم که ساعتهایی را برای هر کسب و کار اختصاص بدم و با سرمایه گذاران یا مدیران اونجا هم صحبت بشیم از لابه لای حرفهای اونها همیشه این حس ترس و تردید نسبت به این اخطارها را میشه لمس کرد و اخیرا به مدد اقتصاد پویای کشور و با توجه به این جمله که میگه هر دم از این باغ بری رسد ( حالا شما بخونید یه خطر و تهدید) خیلی از کارها و فعالیت های خودشون رو جلو جلو تعطیل میکنن و به اصطلاح کار رو به لقا اون میبخشند و روزمرگی بیهوده خود را جلو میبرند.
حالا اینجا میشه همین یه نمونه رو به کل نسبت داد و گفت که جوانی که اخیرا میخواهد کسب و کار راه بیندازد و یا اینکه برای آینده خود برنامه ای بریزد با همین اخطارها روبرو میشود و متاسفانه خیلی وقت ها قدرت این اخطارها به قدری زیاد است که طرف از کار خود منصرف میشود و اون هم بعد از مدتی به گوینده این کلمه که کار نیست تبدیل میشود و این دومینوی نابودی تا بینهایت ادامه می یابد تا انتهای اون نابودی کشور ...
پس از این مدت که از شروع کسب و کار خودم میگذره و کسب کارهای زیادی هم که دیده ام و باهاشون بوده ام ، دیده ام که همیشه و همه مواقع اون چیزی که به عنوان خطر مرگ آور به ما یادآوری میکنند در دنیای واقعی به این شدت و سختی نبوده و نیست و فقط در حد یک مدل فکری بوده که با اون فقط تیشه به ریشه خودمون میزنیم ...
باشد که روزگاری به اندازه همون تهدید و یا خطر به موضوع نگاه و فکر کنیم نه فرای اون که کار هیچ کسی نباشه فکر کردن و حل کردن اون ...

پ ن : هنوز سر حرف دیروزم هستم
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰

مرور یکسالی که گذشت

قسمت صفرم:
همیشه طبق عادت چند سال اخیر تو پایان سال 2 یا 3 خط همیشه برای سالی که گذشت مینوسم ، از اتفاقاتی که گذشته و کارهایی که کردم و کارهایی که ناتموم موندن و کارهایی که توشون شکست خوردم...
امسال از چند روز مونده به عید و تا الان همیشه منتظر یه فرصت خوب و یه مکان دنج میگشتم که بشینم و بنویسمشون اما زهی خیال باطل ....
تا الان فقط تونستم یه چند باری مرورشون کنم تو ذهنم اما نوشتن کجا و ذهنی مرور کردن کجاا
حداقلش اینه که اینجا استارتش رو میزنم که لااقل مجلور بشمو یه فرصتی گیر بیارم که بشینم بنویسم و اگه ننوشتم خودم از خودم حداقلش خجالت بکشم....
راستی اگه خواستید یه دید کامل به 1 سالتون داشته باشید فک کنم چند مورد از قسمتهای فایل زیر به دردتون بخوره ...
منم سعی میکنم برا خودم اینو کامل کنم و همینحا بزارمش...

دریافت
عنوان: ارزیابی عملکرد
حجم: 455 کیلوبایت
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰