نمیدونم اخرین باری که رفته ام نمایشگاه کتاب چه مدت پیش هست اما حدودا مال 4 یا 5 سال پیش هست ...
بار آخر یادمه که دقیقا مشخص کرده بودم که چه کتابهایی میخوام و سالن به سالن به ترتیب داشتم کتابهای خودم رو میخردیم ... تنها خوبی ای که داشت از خستگی سال های پیش اصلا خبری نبود .
وارد یه غرفه شدم و کتابی که می خواستم رو خریدم و پول نقد به فروشنده دادم و اونم دنبال ما بقی پول من بود که بهم بده ...اما فک کنم حدود 1000 تومن طلب من میشد ...
فروشنده رفت گوشه غرفه و از کتابهای چیده شده روی هم یکی برداشت و به من داد و گفت حلال کن و اینم ما بقی پولت ...
کتاب حجیم بود و تعداد صفحات بسیار زیاد ...
منم با بی میلی خیلی زیاد که زیادی داشت جا از داخل کیفم میگرفت گذاشتم داخل کیف و اومدم کاشان ...
از اون موقع 4 یا 5 سال میگذره ...
هزاران بار از کتابخونه خودم انداخته بودم یرون ....
اصلا ظاهر قشنگی نداشت و کاغذش هم زرد رنگ بود ....
هزاران بار تصمیم گرفته بودم برازم قاطی آشغالا و بزارم بیرون اما همیشه دست نگه داشته بودم . یه بارم برش داشتم بردم باغ که بسوزونمش تو آتیش اما بازم گفتم نه ....
تا اینکه چند وقت پیش نیمه شب بود که نگام بهش خورد و بازم ذهنم رو درگیر خودش کرد
قسمت جالبش برام این بود بعد از این سال ها کلا برش داشتم تا ببینم اصلا محتواش چی هست
، چقدر این جمله آشنا هست ، قصاص قبل از جنایت ....
، چقدر این جمله آشنا هست ، قصاص قبل از جنایت ....
کلی میشه براش مثال زد و تو روزمره دیدش و لمسش کرد ...
وقتی مقدمه رو خوندم دیدم رمان هست به اسم جهانفرمای کوچک ....
نمیدونم چه جوری گذشت اما تا ساعت 7 صبح داشتم میخوندم و حس خوبی بهش داشتم ....
جزو تنها رمانهایی بود که با هاش خندیدم و ، عصبان شدم و ناراحت ....
و شاید تنها جملاتی که از خوندنش حال خوب پیدا کردم این چند جمله بود :
آنا آهی از سر آسودگی کشید :((خدا کنه ! می دونید ، مامان میگفت هر بچه ای ، اگه بتونه جلو عصبانیت خودش رو بگیره ، می تونه صدای قاضی رو بشنوه . البته به شرط اینکه هم سعی خودش رو بکنه و هم از بزرگترها کمک بگیره ، وگرنه بعضی وقتا ممکنه عصابانیت به جای قاضی حرف بزنه . مامان میگفت وقتی بزرگتر شدی ، کم کم یاد میگیری که دیگه لازم نیست با قاضی حرف بزنی ، بلکه فقط به صدای اون که از توی قلبت با تو حرف میزنه گوش میکنی .))
شاید تنها نکته این داستان و کل این داستان این بود که همه چیزهای دنیا قابلیت تغییر دارند ، سفت و سخت ترین آدمها ، سخت ترین قوانین و سنگ ترین دل آدمها و همه و همه با صبر و تلاش به دست میان. مهم حرکت ما به سوی همه اینها هست و از همه مهمتر خیلی از خصلت های خوب همه و همه یادگرفتنی هستن نه مادرزادی ...
دریافت
